معرفی شهید 1

شهیدی که بدنش با اسید هم از بین نرفت...

محمد رضا شفیعی در چهارده سالگی به جبه های نبرد رفته و

 در عملیات های بسیاری شرکت می کند که چندین بار نیز مجروح می شود اما سرانجام در عملیات ((کربلای 4))و پس از مجروح شدن،اسیر می شود که 11 روز پس از اسارت به دلیل عفونت شدید در ناحیه ی شکم به درجه شهادت نایل می شود شهیدی که بدنش با اسید هم از بین نرفت مجید ملامحمدی ماجرای اسارت و شهادت شهید نوجوانی که بعد از 16 سال با بدنی سالم به وطن بازگشت را به نگارش درآورد:جسد شهید محمد رضا شفیعی پس از شهادت آنچنان تازه و معطر می ماند که صدام به سربازان خود دستور می دهد که جنازه این شهید را در برابر آفتاب قرار دهند تا بپوسد و وقتی این کار نیز به سرانجام نرسید دستور می دهد که بر روی پیکر این شهید اسید بپاشند که با این کار نیز آسیبی به بدن شهید نمی رسد و جسد تازه و معطر این شهید بعد از گذشت 16 سال به وطن بر می گردد.به روایت قافله :مجرح که شد،به اسارت دشمن درآمد و همانجا به شهادت رسید.بعثی ها او را دفن کردند و 16 سال بعد،هنگام تبادل جنازه شهدا با اجساد عراقی،جنازه محمدرضا شفیعی و دیگر شهدای دفن شده را بیرون می آورند و به گروه تفحص شهدا تحویل دهد.اما جنازه محمد رضا سالم مانده،سالم سالم... صدام گفته بود این جنازه اینطور نباید تحویل ایرانی ها داده بشه.اونو سه ماه زیر آفتاب سوزان گذاشتند،اما تفاوتی نکرد.رو پیکرش اسید پاشیدند ولی باز هم بی تاثیر بود.. مادرش و یکی از همرزم هاش که همیشه باهاش بود و کامل می شناختش می گفت می دونین برا چی جنازه اش سالم موند؟ گفت راز سالم موندن جنازه ش چند چیزه:-اهتمام جدی به نماز شب داشت –دائما با وضو بود و مداومت بر غسل جمعه داشت –هیچوقت زیارت آشورایش هم ترک نمی شد –هر وقت برای امام حسین(ع) گریه می کرد،اشک هایش رو به بدنش می مالید مادرش هم میگفت:به امام زمان(عج) ارادت خاصی داشت و هر وقت به قم می اومد،رفتن به جمکران را ترک نمی کرد.

نقل از کتاب ستاره ها و ساکنان ملک اغظم/ج2/ص76